Al met al een gedenkwaardige middag in de Olympiahal. Heren 1 speelt hun laatste wedstrijd in deze omgebouwde schuur, die dik 40 jaar dienst heeft gedaan als sporthal. Tevens heeft deze dienst gedaan als evenementenhal en hebben er diverse concerten plaatsgevonden, zoals Mafred Mann en Herman Brood. Voor is het nu helaas gedaan en zullen we volgende week zaterdag echt afscheid nemen tijdens de allerlaatste thuiswedstrijden van Thalassa en het feestje dat daarna zal plaatsvinden.
Menigeen verliet bedroefd, maar vol goede herinneringen de hal.
Tevens was er nog het incident bij Heren 2, Thierry Henry verdedigde een bal, maar kwam zo ongelukkig bij terecht dat hij z'n schouder uit de kom had. 112 Gebeld en deze is redelijk snel, zonder toeters en bellen, richting de O-hal gereden. Na wat Valium e.d. werd hij, al schreeuwend van de pijn,  afgevoerd naar het ziekenhuis. Hier is z'n schouder gezet (wel in 2 keer) en mocht hij 's avonds ook al weer naar huis.

Kijk, als je een ontruimingsoefening wil houden hoef je dit niet persee aan te kondigen. Omdat er in de O-hal een brandmeldinstallatie is, is men wel wettelijk verplicht om dit eens per jaar te doen. Laat dit nou net het geval zijn bij de wedstrijd van Heren 1. Op een stand van 1-1 werden de spelers en toeschouwers verblijd met het huilgeluid van het brandalarm. Verbaasd werd er door wat mensen om zich heen gekeken. Bij dames 1 werd gewoon doorgegaan met inspelen, terwijl het publiek op tribune en kantine gewoon bleven zitten en afwachtten wat er ging gebeuren. Aangezien de beheerder in geen velden of wegen te bekennen was is men wezen kijken in het voorhuis. Ja een brandmeldinstallatie die je kan resetten waar je een sleutel voor nodig bent. En, je raadt het waarschijnlijk al, die is bij de beheerder. Na een kwartier kwam hij dan toch met z'n 45 km karretje uit Tuikwerd aanzetten en was het apparaat in 4 keer resetten het zwijgen opgelegd. Opvallend is toch wel, dat ondanks het niet om een echte brand ging, er werkelijk niemand aanstalte maakte om ook maar buiten te komen op een zogenaamd verzamelplaats. Ook was er geen response van de brandweer o.i.d. Dus je mag je hart vasthouden mocht het hier om een werkelijke calamitet gaan.

Verder met de wedstrijd dan maar. Na een tijd stil te hebben gestaan werd de draad bij 1-1 weer opgepakt. De basis voor deze wedstrijd: Holmaatje 1 & 2, Sk!p, Japio, 2Meter lawaai & Harryball en uiteraard Leeuwero. Sufter en Maik hielden samen met Mo de bank warm. Peize is voor ons altijd een lastige tegenstander, zo doen er ook wel eens spelers mee die natuurlijk bij hun op papier staan maar ook hun kunsten vertonen in het twee klassen hoger spelende team, en daar goede ogen goooien om kampioen te worden. Zo, dat was een beste volzin........... Echter vandaag moest Peize H1 om ongeveer het zelfde tijdstip spelen tegen Su z'n mannen.
Vorige week hebben we aardig aan vertrouwen getankt en hebben we een nieuw energievretend tri-hupje geintroduceerd om enthousiast onze punten te vieren. Dat BeViel ons zo goed dat we dit waarschijnlijk tot einde seizoen doorzetten. Hoe dan ook het werpt z'n vruchten af. Nadat we toch weer wat moeilijk op gang kwamen, moest Mo toch een time-out spenderen om ons ff wakker te schudden. Het ging te laconiek en we stonden alweer een paar punten achter. De schouders werden er onder gezet en met degelijk volleybal werd de eerste set met 25-16 gewonnen. De tweede set begonnen we in dezelfde opstelling als de 1e en eigenlijk was het hier zo'n beetje een kopie van. Halverwege werd Holmaat 2 vervangen door Maik. Verder kan ik kan me nog een leuke combinatie herinneren die op 4 meter werd binnen gehuft. Set winst 25-17.
In de derde set werd ook Japio gewisseld voor Sufter, die het vandaag op Mid mocht laten zien. Holmaat 1, die stijf staat van de pijntjes en blessures, en Sufter hadden wat moeite om elkaar goed te vinden. Goed serveerwerk en aanvallend spel van onze zijde brak Peize op. Gedemotiveerd stonden zij in het veld en dat was onze verdienste. Of zou het komen dat ze de tweede scheids probeerden een poets te bakken. Bij een stand van 8-5 werd er namelijk een opstellingsfout geconstateerd. Maar daarna ging Peize in zo'n opstelling staan dat het zogenaamd correct zou zijn. Gevolg een dubbelfout. Wij opnieuw serveren en hop, weer een fluitje van de tweede, opstellingsfout. Of-te-wel, de tweede zag dat ze tijdens het serveren snel weer terugdraaiden naar de oorspronkelijke opstelling. Hieruit bleek dat hij bij de eerste opstellingsfout toch gelijk had. Gevolg 2 punten voor de Delfzijlsters. Set binnengesleept met 25-15. Op naar de laatste dan maar. We bleven goed spelen en halverwege vond er een spelverdelerswissel plaats. Holmaat 2 voor Holmaat 1. We liepen gestaag naar een 23-17 voorsprong en de wedstrijd was gespeeld. Totdat er een wissel plaats vond. Japio kwam er weer in en dat is toch echt een middenmens. Nummer 11 voor 8.......... 8 (Sk!p) keek eens om zich heen en ook 2 Meter keek verbaasd op z'n shirt. Waarempel Sk!p moet plaatsmaken voor Japio. Tja, hij had wel eens aangegeven aan Mo, dat hij het wel eens op buiten wou proberen. Op trainingen slaat ie regelmatig een aardig balletje op die positie. Ook Holmaat 2 snapte wat de bedoeling was en hij kreeg prompt 4 ballen op rij,  2 daarvan kwam op redelijk onverdedigbare manier weer terug. Na 4 ballen was het welletjes en switchte Japio met Sufter. Deze scoorde het winnende punt en uiteindelijk wonnen we de set met 25-21.
4-0 en 5 punten. Enorm lekkerrrrr om zo af te sluiten met een ongeslagen status van ruime 2 jaar  in de Olympiahal. Nadien werden er wat boetes (a 10 Euro) geind om zo de kas wat te spekken voor de naderende BBQ. Tja 2 meter, loop dan ook niet in een verkeerd shirt. Roze steekt wel heel erg af bij de rest........
Er werd nadien alvast een voorschot genomen op het afscheidsfeest van de O-hal die de 26e plaats gaat vinden........

Snik :-(

Schlemiel of te match............ Beheerder Ben, die bij twee incidenten in de O-hal niet aanwezig was !!!

We kunnen het nog.

Onze eerste trip naar Annen? Jaja wij waren er nog nooit geweest daarom even een stukje geschiedenis over dit dorp.

Annen is een dorp in het noorden van de gemeente Aa en Hunze in de Nederlandse provincie  Drenthe, halverwege de dorpen Zuidlaren en Gieten, gelegen op de Hondsrug. Het dorp heeft ongeveer 3.700 inwoners. Tot de vorming van de gemeente Aa en Hunze was het de hoofdplaats van de voormalige gemeente Anloo. Midden in de oude dorpskern ligt een grasbrink, wat kenmerkend is voor dorpen in de omgeving. De brink van Annen is de grootste grasbrink van Europa.

Bekendste inwoner: Hunebed D9.

Als gymnastiekvereniging is sv Annen in 1933 opgericht onder de naam G.V.A. Ongeveer in1975 is binnen de vereniging de volleybal tak opgericht. De Lambershal, uit 1977, is het thuishonk waar mening strijd wordt geleverd.

Zo dat hebben we gehad nu maar eerst de wedstrijd. Vorig weekend hebben we teambuilding gehad met wat oudgedienden. Dit hadden we nodig want dit jaar was nog niet ons jaar. Annen daarin tegen draait lekker mee in de top en zet goede prestaties neer. Thuis hadden wij van ze gewonnen zonder libero. Nu waren we compleet en een lekkere straffe training op woensdag in de benen moest voor een goed resultaat zorgen. We beginnen lekker en scoren een paar leuke punten. Dan is het ook alweer over en Annen loopt lekker uit naar een mooie voorsprong van 8-3 ofzo. De heer v/d Meulen is van mening dat zij het super goed doen tegen een team met allemaal ere divisie ervaring, was het maar waar. Gelukkig wordt besloten goed te gaan serveren en voordat je het dan weet is de set in de pocket 25-20. Blijkbaar dachten wij dat de wedstrijd klaar was want de tweede set waren we er niet meer bij. Geen bal kwam meer bij de holmaat1 aan en dan wordt het moeilijk de mannen in stelling te brengen. Op 9-13 besluit Mo een time out te nemen en op 9-18 maar weer. Tja als je dit ziet weet je dat het niet loopt en dat de serve nou zo moeilijk was! Even een dipje. Aan het eind van de set voel je dat het weer wat gaat lopen en maar opmaken voor de derde set. O ja set stand 15-25, 1-1 dus. Dan wordt de derde set belangrijk en we gaan dan ook gelijk op. De heer v/d Meulen blijft het belangrijk vinden ons te wijzen op onze divisie ervaring en wanneer er een punt gescoord wordt is de vreugde dan ook groot. Mo vindt dat wij onze punten ook uitbundiger moeten vieren. Goed als je ons team een beetje kent weet je dat wij niet van die uitbundige mensen zijn en dus ook niet uitbundig kunnen vieren. Wat ook nog opvalt is dat als er een lange rally gespeeld wordt zij nadrukkelijk de tijd nemen om ff bij te komen. Zoiets doen wij niet hup de volgende punt spelen. Maar ja wij komen ook op leeftijd, volgens het plubliek zitten we al aardig op middelbare leeftijd, dus ook maar de tijd nemen. Vorig jaar moest alles snel blijkbaar passen wij ons moeiteloos aan. Maar goed wij beginnen de puntjes te vieren en nemen onze tijd en jawel hoor de schwung komt terug. Het klopt nog niet helemaal maar de derde set pakken we 25-21. De vierde set trekken door wat we ingezet hebben en sommige willen niet aldoor elk punt vieren want daar wordt je ook moe van. Gewoon meedoen, we gaan door wat we begonnen zijn en het scorend vermogen komt terug bij de buiten mannen. Zo is volleybal toch leuk een goeie tegenstander en wij toch weer terug richting oud nivo. 2 meter lawaai liep de hele wedstrijd door lekker te scoren en mocht van holmaat1 het laatste punt scoren. 1 keer in het net en 1 keer in de blokkering te gretig. Dus iemand anders de set af laten maken. 25-20 en de eerste overtuigende winst van 2011. We kunnen het nog, dit geeft moed voor de toekomst.

Schlemiel of the match: Holmaat2 een bal op een hoogte van 2.41m dwars door de zaal heen huften en dan zeggen, “ik wou hem via de handen uitslaan”.