Thalassa
*** Heren 1 sluit seizoen waardig af: 3-2 overwinning op Bedum ***
 
We schrijven zaterdagmiddag, rond een uur of 16:15 uur. Vrolijk toeterend rijdt er een grijze Mazda voor het huis langs. Het is tijd! Tijd om de tas te pakken en met de mannen af te reizen naar Roden. Het is dit seizoen geen unicum meer, maar we zijn compleet. In de auto worden er wat grapjes gemaakt over de status van 2 meter lawaai z’n vrouw. Die staat namelijk op het punt van bevallen en wij besluiten dat het beste tijdstip om dat te gaan doen vannacht of morgen (zondag) is. Op deze manier kan 2meter gewoon z’n potjes spelen dachten we. Roden dus, waar de plaatselijke volleybal vereniging Rovoc hun thuiswedstrijd in sportcomplex “De Hullen”.

Pas wel op met de “Navi”, want voordat je het weet zwaai je je vlaggetje met “Bestemming bereikt” bij een verkeerd complex. En dat zou toch ook niet de eerste keer zijn. Zo zijn we al eens midden in Koekange belandt ?!?, terwijl VCZ ons verwachte in Zuidwolde.  Bij een verkeerde keus is de kans groot dat je belandt bij groepsaccomodatie “De Hullen”:  Deze groepsaccommodatie de Hullen is gelegen aan de Hullenweg, vlak buiten het centrum  van Roden. Beschikt over 3 compleet ingerichte gebouwen en is dus een zeer  interessante verblijfplaats voor families, bedrijven, scholen en instellingen die op zoek zijn naar een mooi gelegen adres voor een weekend, een reünie of vakantie (trainingskamp?).  Midden in een natuurgebied met bos, heide en Vennen. Tevens zijn er een aantal speelvelden met schommels (Misschien wat voor het weekendje weg met de Thalassajeugd?), maar ook “beach”volleybal velden. Ook in  het beachen zijn een aantal van ons redelijk bekwaam maar de temperatuur is in deze toch een bottleneck. Aangezien Mike een plasma Navi tot z’n beschikking heeft in z’n zwarte Mazda 6 wordt deze gedirigeerd om voorop te rijden. Iets na half 5, na Su’s Memesa nog ff succes te hebben gewenst, rijden we dan Appingedam uit. Iets verlaat, maar mooi op tijd. Zonder al te veel problemen komen we in Roden aan, bij het juiste complex. Aangezien er nog een aantal gereserveerde plekken beschikbaar zijn, besluit 2Meter hier maar gebruik van te maken. Zodoende stappen we voor de deur uit. Handig zo’n kaart ;-)

Tja, net uitgestapt en koffie besteld staat 2Meter met 2 telefoons aan z’n oor (Mobiele eenheid). 1 met Stijn, dames 1 met 3-1 verloren en die andere………? Dat valt zich te raden natuurlijk: De vliezen zijn gebroken en het is een grote waterpartij. 2Meter gaat hals over kop naar huis. ’t Jochie zit er aan te komen. Echt van slag zijn we niet want Sufter Waldorf kan natuurlijk ook op mid. En Harryball Statler kan op HA evenals M. F. Enkelkap. Nadat we door de hal heen gezwalkt zijn op zoek naar het juiste veld kunnen we eindelijk de wedstrijd aanvangen. We spelen met een nieuwe gala bal, die niet gebruikt is tijdens het inspelen o.i.d., dus dat was wel ff wennen. Maar ook deze is rond en rood-wit-blauw, en best mee te spelen. Mmm, wat nu over de wedstrijd te zeggen dan? Ja, de 4e set was goed, toen werd er strijd geleverd en stonden we binnen now-time met 22-10 ofzo voor en was de 4e set gewoon in de zak. Moet wel erkennen dat die nr.3 van Rovoc leuk begon te ballen en nog een aantal punten mee snoepte. Hoe dan ook er moest een 5e set gespeeld worden. De 2e in twee week zowaar. We kozen voor de kant waar we verloren. Het ging redelijk gelijk op en er was geen vuiltje aan de lucht om deze set niet winnend af te sluiten. Er werd gewisseld bij een 8-7 voorsprong. Wij serveren, maar zij komen op 8-8. Na 2 keer knipperen met je ogen en 6 keer serveren stond Rovoc zomaar op 14-8, de set en daarmee de wedstrijd werd verloren.

De teleurstelling overheerste. Wat hier nu van te zeggen? Concentratie en instelling staan toch boven aan het lijstje van de trainer. Zowel tijdens de wedstrijd als de trainingen. Laten we daar aanstaande woensdag mee beginnen en bewijzen dat we beter kunnen dan het knullige hotsteknotsecampingbegoniavolleybal wat we zaterdag hebben laten zien. Uithuilen, accepteren en op nieuw beginnen…………

 
Picture
Wat een week alweer achter de rug. Een mega e-mail verkeer over “operatie drink/diner” wat op onze site te volgen is. Alle spelers hebben zichzelf nog nooit zo vaak en zo lang gezien, opdracht luidde kijk es wat langer in de spiegel. De zoveelste PVV’er opgestapt. FC Groningen door in de KNVB beker. Een jongen van 15 bekend kinderen misbruikt te hebben in de jaren 2007 tot 2009!!!! Het Nederlandse luchtruim wordt door twee Russische bommenwerpers geschonden waarbij twee Nederlandse F16 de bommenwerpers begeleiden. En uiteraard de familie Saunders die de verschillende song contest winnen. Maar waarschijnlijk interesseert jullie dit allemaal niet want je wil natuurlijk weten wat wij tegen Donitas gedaan hebben en of we hersteld zijn. 

De dames voor ons aan maken er een lange pot van: een 5 setter. De Rus fluit ons en is op tijd aanwezig, tweede scheids en teller zijn er ook. Lekker warm draaien en de Donitaters laten mooie harde insla ballen zien. In het verslag van de uit wedstrijd heb ik al gesteld dat wanneer dit team ingespeeld raakt ze een aardig potje kunnen volleyballen. Eens kijken of we het verschil al kunnen zien. De eerste set begint bijna zoals gewoonlijk de tegenstander met de opslag. In t’begin van de set lopen we gelijk op en dan maken wij het verschil. Zij scoren 8 keer wij serveren 7 keer fout zij 15 punten en wij 25. De tweede set is een totaal ander beeld, bij hun gaat het lopen en dan kunnen deze mannen aardig ballen. 25-22 loopt de set in hun voordeel af en de stand is 1-1. Fred, Mike, één onder één kapper, we moeten maar eens voor één naam kiezen dit wordt mij allemaal teveel. In ieder geval Holmaat2 werd door hem vervangen. De derde set kwam de oude elan weer terug en zonder al te gekke dingen werd de set binnen gehaald 25-18. Voordat we het weten staan we in de vierde set een straatlengte achter. Wat het probleem is?  Alle mogelijke oplossingen naar de redactie. Mo probeert het tij nog te keren door een paar wissels, helaas het is niet meer te keren. 2 meter lawaai staat plotseling in het veld van de tegenstander en is des duivels. Persoonlijke uitlatingen op de man gespeeld hoort niet in onze sport thuis dit was niet zo netjes van onze tegenstander. 25-18 gaat de set verloren en een vijf setter is ook een feit bij ons. De laatste thuis nederlaag dateert uit het jaar 2009 en de 4-0 van vorige week doet nog pijn. Maar we rechten de rug en gaan voor de verandering maar eens lekker zitten te zingen. We komen boven de Donitaters uit en worden direct uitgemaakt voor de Josti band. Maar het werkt wel, we wisselen van speel helft op 8-2 en op 15-7 staat er 3-2 op het wedstrijd formulier voor ons. Het gaat niet meer allemaal vanzelf we moeten er wat voor doen maar eens kijken of we tegen Rovoc weer wat van ons ouwe niveau op kunnen pakken.

Schlemiel of the Match: 2 meter lawaai, ons vorige week vertellen zich niet op te laten naaien door de tegenstander en vandaag een verkeerd voorbeeld neer zetten is een strakke actie.

 
Als je denkt alles wel gehad te hebben komt de Meeuwen weer met iets anders. We moeten nu naar Grijpskerk in plaats van Zuidhorn. Zal wel komen omdat de realiteit is doorgedrongen na mijn verslag van vorig seizoen. Men wil niet nogmaals met homo’s geassocieerd worden dus maar es kijken waar de Grijpskerkers voor uitgemaakt worden. Grijpskerk is een dorp in de gemeente Zuidhorn. Het is ontstaan vanuit een dijkdorp. De inwoners van de plaats hadden vroeger als bijnaam Smaalruggen, ahha dit zal de reden van uitwijken zijn. Ze worden liever voor Smaalruggen uitgemaakt dan Homo’s.

Waarschijnlijk rond 1476 kwam een nieuwe dijk gereed die het gebied rond Grijpskerk aan de zee onttrok. Deze dijk kreeg een zijl bij Munnekezijl en liep in de richting van het dorp Niezijl. In de Ruigewaard, zoals het gebied nu genoemd wordt, ontstond kort na de inpoldering rond 1500 een nederzetting op de huidige plaats van het dorp, waarbij kort daarna in opdracht van de Groningse jonkheer Nicolaas Grijp een kapel moet zijn gebouwd, waarschijnlijk op zijn borgterrein. De kapel behoorde bij Sebaldeburen, maar werd kort daarop waarschijnlijk bevorderd tot kerk. Nicolaas Grijp woonde in een slot ter hoogte van de huidige Jonkerslaan. In 1864 kreeg het dorp een belangrijke waterverbinding door de bouw van een sluis te Gaarkeuken, die in 1924 en 1980 werd vervangen. Rond 1866 werd een spoorlijn aangelegd tussen Groningen en Leeuwarden en kreeg het dorp een spoorwegstation . Sinds 1990 vormt Grijpskerk onderdeel van de gemeente Zuidhorn. Kijk,  en daarom kunnen de Meeuwen zich dus draaikonten noemen een combinatie van Smaalruggen en Homo’s.

Bekendste telg die Grijpskerk voortbracht is Dirk Scheringa.

Nu we dit allemaal weten kunnen we ons op de wedstrijd focussen. Aangezien ik al een jaar lang succes verhalen schrijf ga ik dit verslag vanuit het oog punt van de meeuwen schrijven. Nou dan weet dit alvast, hoe erg het allemaal was volgt nu. Donderdag hard onderuit gegaan tegen een team waarvan wij dachten te kunnen winnen. En dan met de wetenschap dat zaterdag Thalassa komt, herstellen en maar zien hoe het loopt. Zaterdag merk je toch dat er een bepaalde gebrandheid is op revanche van de slechte pot van donderdag. Het inslaan gaat lekker we rossen heerlijk de ballen tussen de rij van de tegenstander door waardoor hun inslaan lekker verstoord wordt. Zij beginnen met de opslag en blèrend hebben we de eerste set al binnen. Begin van de set gaat gelijk op en dan volgt een mooie serie. De opdracht is simpel rechtdoor serveren op nummer 7, houdt hem diep.

De tegenstander noopt zich in de tweede time out en ik ben blij dat ik er niet bij hùn tussen sta want onze coach komt niet boven dit blèrende geweld uit. Wij blijven gewoon lekker spelen en het gaat hartstikke lekker alles lukt en als we al een bal niet goed raken gaat deze alsnog het net over en valt erin. En wanneer we een bal uitslaan ziet de scheids hem wel in. Wat kan er vandaag nog fout gaan?

De eerste set halen we binnen met 25-22 en om de tegenstander nog een beetje te irriteren zingen we vrolijk ” vier nul, vier nul”.  Doet het altijd goed. Gedurende de tweede set zien we de spelverdeler ( holmaat1) van het veld gaan, naar verluid rugklachten. Het wordt er niet beter op en wij spelen onze beste volleybal. Een hoop lol lekker zingen ketse, ketse, ketse bal en  ecie, ecie doen het goed. De tegenstander is volledig van slag en loopt te mopperen op de scheids en elkaar. De tweede set is ook binnen 25-18 en we zingen maar weer eens vier nul, vier nul. De derde set brengt de tegenstander wat fris bloed en wij blijven staan het gaat hartstikke goed dus never change a winning team. Ze nemen brutaal de leiding maar die doen we in no time teniet. We lopen de gehele set gelijk op maar wij hebben gelukkig nog de scheidsrechter. Deze helpt ons aan de overwinning en de tegenstander is des duivels. Zelfs de scheidsrechter geeft toe dat hij fout zit maar heeft de beslissing al genomen. 26-24 en drie nul is het al. De vierde set blijven wij prima spelen en alles lukt, de meest onmogelijke ballen gaan erover we mogen zelfs ballen naar de tegenstander gooien het is allemaal een punt waard. Ze worden er stapel gek van en wij blij. Zoals in de eerste set al aangekondigd wordt het 4-0, wij spelen als een volwaardig kampioen.

 De eerste nederlaag sinds een jaar is een feit en wat voor één. Het lag niet aan de scheids de tegenstander was goed en wij stelden daar te weinig tegen over als dit maar niet de trend van 2011 wordt.

Schlemiel of the match: Mattijn Vermaas, een bal binnen de drie, binnen de drie slaan op eigen speel helft is een sterk staaltje